Recenzja Triumvir Foul „Urine of Abomination”

Triumvir Foul

„Urine of Abomination”

Vrasubatlat / Invictus Productions / 20 Buck Spin 2019

Zjadacze gruzu – do broni! Oto bowiem na horyzoncie jawi się wywrotka pokruszonych cegieł i piachu. Po dwóch latach ciszy Amerykanie z Triumvir Foul postanowili przypomnieć o swoim istnieniu. Mając na koncie demo, dwie duże, zajebiste zresztą, płyty, zwyrodnialcy z Portland atakują po raz kolejny, tym razem strzałem taktycznym, o krótszej sile rażenia. Kto zaznał smaku tynku w ustach i nozdrzach, ten zapewne wie, jakiego rodzaju muzyki budowniczymi są panowie z Juesewej. Uzbrojeni w młoty pneumatyczne mieszkańcy stanu Oregon napierdalają bezlitośnie takim syfem, że od razu wiadomo, kto potrafi kuć ściany bez maski a kto nie. Pierwsze uderzenie sprawia, że każdy szanujący się miłośnik totalnego jebnięcia klęknie przynajmniej na jedno kolanko, bynajmniej nie przed chytrusem panem. Potężne, dudniące brzmienie rozkazuje od razu hailować śmierci i totalnej anihilacji. Death metalowa zagłada sięga po życie każdego, kto odważy się stawić jej czoła. Ciężar tego materiału przyprawia mnie o astmę, gdyż zaczynam się dusić i łaknąć powietrza jak kania dżdżu. Proste, toporne riffy, niczym z epoki kamienia łupanego, uderzają w głowę tak mocno, że czaszka pęka w mózg wypływa powoli w tempie rytmicznych akordów. Nie ma tu miłych dla ucha melodii, jest jedynie sącząca się z głośników śmierć. Pięknie za to w tle świdrują solówki, niczym wpierdalane na siłę w ścianę wiertła udarowe. Mocno przytłumiony wokal wyrzyguje swoje racje prosto w nasze otwarte w niemym krzyku usta, aż zaczynamy się dławić. Ta muzyka jest cholernie gęsta, smolista i zdecydowanie zabójcza. I zaprawdę nie ma się co tutaj jakoś specjalnie rozpisywać.  Każdy, kto zna poprzednie dokonania Triumvir Foul, łyknie tą EP-kę bez popitki, albo i może poprawi setuchną. Ja chętnie poprawię dwoma, bo chłopaki po raz kolejny wysmażyli kawałek znamienitego death metalu, przy którym można papierkiem lakmusowym sprawdzać, kto jest maniakiem a kto tylko udaje. Cios między oczy połamaną cegłówką. Me like it. 

- jesusatan