Recenzja NARRENWIND „Ja, Dago”

NARRENWIND

„Ja, Dago”

Pagan Records 2019

Dawno nie miałem okazji zanurzyć się w takie dźwięki, jakie na swej drugiej płycie prezentują nasi krajanie z Narrenwind. Być może dlatego ta płyta podziałała na mnie jak odświeżający haust świeżego, chłodnego, orzeźwiającego powietrza. Jednym słowem wszedł mi ten materiał gładziutko i bezproblemowo niczym dobrze schłodzona wódeczka. Zespółna swej drugiej produkcji prezentuje bardzo dobrej jakości Viking/Black Metal z charakterystycznymi dla naszych ziem, folkowymi naleciałościami. Całość utrzymana jest w równych, marszowych tempach, epickie, podniosłe riffy  w towarzystwie kilku instrumentów ludowych i klasycznego wiosła budują nieco tajemniczy, uduchowiony klimat, który podkręcają dodatkowo bardzo dobre wokale. Wszystkie teksty są w języku polskim, a inspiracją do ich powstania była trylogia „Dagome Iudex” autorstwa Zbigniewa Nienackiego. Niektóre z nich co prawda wywołały moje lekkie rozbawienie, ale stworzyć w naszym języku teksty na płytę o tej tematyce nie jest rzeczą łatwą, więc uważam, że zespół wyszedł z tego zadania obronną ręką. Album brzmi bardzo dobrze, jest przestrzeń, siła i moc. Dzięki uprzejmości Archives Szukalski okładkę płyty zdobi fragment grafiki przedstawiający projekt rzeźby „Dziedzic” autorstwa Stanisława Szukalskiego, co jest doskonałym uzupełnieniem warstwy muzycznej „Ja, Dago”. Słychać tu echa twórczości Bathory i odrobinkę naleciałości Burzum. Mnie kojarzy się to także troszkę z tym, co na swych wczesnych produkcjach stworzył Thy Worshiper, a że "Popiół" do dziś darzę dużą atencją, toteż i dźwięki generowane przez Narrenwind przypadły mi do gustu.Bardzo dobry materiał, jednak uważam, że należy go umiejętnie dawkować, gdyż przesadne zachłyśniecie się tą płytą, może spowodować efekt niestrawności, a co za tym idzie wyparcia spod czaszki, a na taki los ta płyta na pewno nie zasługuje.

Hatzamoth